Ada Negri

De Wikiquote, la colección libre de citas y frases célebres.
Ada Negri

Véase también
Biografía en Wikipedia.
Multimedia en Wikimedia Commons.
Datos en Wikidata.
Esta página contiene citas de una persona fallecida hace 79 años.
Dependiendo de cómo se publicaran, pueden estar protegidas por derechos de autor. Deben usarse según las políticas de licencias de Wikiquote.

Ada Negri (Lodi, 3 de febrero de 1870 – Milan, 11 de enero de 1945) fue una poetisa italiana.

Citas en verso[editar]

  • «No tengo nombre / soy la tosca hija / de la húmeda alquería; / gente triste y dañada es mi familia / pero una llama indómita en mi se cobija».
    [Io non ho nome. Io son la rozza figlia / Dell’umida stamberga; / Plebe triste e dannata è mia famiglia, / Ma un’indomita fiamma in me s’alberga].[1]
  • «Oh juventud sin tiempo, oh siempre
    renovada esperanza, yo te confío
    a los que vendrán, para que en la tierra
    vuelva a florecer la primavera, y en el cielo
    nazcan las estrellas cuando se oculte el sol».
    [O giovinezza senza tempo, o sempre
    rinnovata speranza, io ti commetto
    a color che verranno: - infin che in terra
    torni a fiorir la primavera, e in cielo
    nascan le stelle quand´è spento il sole
    ]. [2]

Referencias[editar]

  1. "Sin nombre / Senza nome", En Fatalità, 1892.
  2. 'Ada Negri' en “Escritoras y pensadoras”, por José Juan Burgos Roldán; en línea

Bibliografía[editar]

  • "Estrella matutina". Ada Negri. Traducción de E. Vallés. Barcelona. Edic. Aymá , 1941.
  • "Sombra". Ada Negri. Traducción de J. Alabert. Barcelona, 1943, La Poligrafa.
  • "Fons amoris". Prólogo y traducción de Ramon Castelltort. Barcelona, 1951.